Het stadium van taalfouten zijn de criminelen intussen voorbij.
De outlookeigenschappen van de betrouwbaar ogende afzender verraden vaak wel de crimineel, maar soms blijf je toch aarzelen. Heb ik nou wel of geen prijs gewonnen bij de ANWB Visacard? Even klikken en u kunt direct zien of u een droomprijs hebt gewonnen. Ja ja, denk ik, droomprijs? Spam dus! Of zou ik dit keer soms echt ?Bij de mails van KPN ken ik intussen het verschil, al heeft het even geduurd. Het klantcontactcentrum kon het mij keurig uitleggen. Ze hadden de vraag vaker gehad. Alleen de afzender kpn.com is betrouwbaar en de bijlage moet in Pdf zijn. Als dat niet zo is, doe de mail dan direct weg. Dan is het spam. Dat mijn naam klopt, mijn nummers, de huisstijl, dat het factuurbedrag in de mail staat, en de ondertekening klopt, doet er niet meer toe. Dat kan iedere crimineel intussen feilloos.
De Nederlandse Spoorwegwegen is minder ingesteld op vragen naar spam. Is bij Visa de eerste voorkeuze de vraag of je een spammail hebt ontvangen (toets 1), bij de NS wordt weliswaar midden in de nacht de telefoon life opgenomen, maar de vraag naar een spammail is nieuw. Een aardige aanbieding voor mij als houder van een NS Businesscard moet passen in het CRM beleid van de NS, denk ik; daar hebben we zelf ooit nog aanbijgedragen. Leuk! Maar is deze aanbieding niet erg royaal? Zo’n goede klant ben ik nou ook weer niet. Hm, wel of geen spam? Toch even bellen. De medewerkster heeft nog nooit van spammails namens de NS gehoord, maar ze heeft ook ‘s nachts inzage in de lopende campagnes. De mijne staat er niet bij. Wel spam dus. Ik krijg een mailadres om het te melden. De outlookeigenschappen van de afzender lijken trouwens ook wat vreemd voor een staatsbedrijf. Weg dus.
En dan aanbiedingen van de Bonuskaart: welke mail komt van Albert Heijn en welke van criminelen? Het wordt steeds lastiger om het verschil te zien. Lay-out, huisstijl, kleuren, taalgebruik: geen onderscheid. Het voordeel is bij de ene Bonuskaart mail niet zo adembenemend dat de begeerte het wint van de voorzichtigheid, en bij de andere te mooi om waar te zijn. Dan is het ook niet waar. Dus beide maar wegdoen.
Spammails worden langzamerhand zo professioneel, dat een nieuw fenomeen opdoemt: mails van betrouwbare afzenders wegdoen uit angst dat het spam is. Bij de bank is me dat ook al eens overkomen. En bij Albert Heijn doe ik het kennelijk ook. Bij de in het vooruitzicht gestelde prijs van de ANWB Visacard weet ik het niet meer: spam of toch niet. En stel nou dat ik die droomprijs wel heb gewonnen. Toch zonde als het geen spam is. Ik waag er een telefoontje aan. Na enig speurwerk van de medewerksters en ruggespraak met een collega komt het verlossende antwoord: het is geen spam. Dit is een bekende actie en ik kan dus rustig klikken. Bijzonder dat dat ook nog kan. Gelukkig heb ik géén prijs. Het ultieme bewijs dat het inderdaad geen spam is. Anders had ik het toch niet vertrouwd. Opgelucht haal ik adem.
